|
رازهای آفرینش لب
من هر وقت که بخشی از این کتاب مفضل را می خوانم همچنان که از این همه هنر و تکنولوژی در بهت و حیرت فرو می روم، بی اختیار خدا را شکر می کنم و در آن لحظه حس زیبایی تمام درونم را پر می کند که من چقدر خدایم را دوست دارم.
* * * * *
شگفتیهای ابزارهای دهان در بیان امام صادق علیه السلام
تو را از شیوه سخن گفتن با دستگاه صوتی و چگونگی ادای حروف آگاه کردم. اما باز فواید دیگری در این اعضا نهفته که تو سخت بدانها نیازمندی.
“نای “ مسیر جریان مداوم هوا و وسیله خنک کننده قلب است. اگر این جریان اندکی قطع گردد. چه بسا آدمی در هلاکت افتد. با زبان مزه ها از هم باز شناخته می شود. شیرین از تلخ، ترش از ملس، شور از شیرین، و خوشمزه از بدمزه، جدا می شود. با این همه جریان فرو بردن غذا و مایعات را آسان می گرداند.
دندانها نیز (گذشته از نقش آنها در ادای حروف) غذا را می جوند تا نرم گردد و براحتی فرو رود. نیز برای لبها مانند تکیه گاهی است که آنها را از درون دهان نگه می دارد. بی شک افرادی را دیده ای که به خاطر نداشتن دندان، لبهایی ناثابت و لرزان دارند. انسان با لبها نوشیدنیها را می مکد تا یکدفعه ریخته نشود و بتدریج و با اندازه وارد شکم شود تا در گلوی نوشنده بند نشود و یا درون را نیازارد. لبها همچنین برای دهان چون دو درِ بسته هستند که انسان هرگاه که خواست، آنها را می گشاید و هرگاه خواست می بندد.
با آنچه که گفتیم معلوم گشت که هر کدام از این اعضا دارای منافع گوناگونی هستند. همچنانکه ابزارها در چند کار به کار آید؛ مثلا “تیشه “ در نجاری، کندن و جز آنها استفاده می شود.
اگر موانع کنار می رفت و مغز را می دیدی، در می یافتی که به حایلها و لایه های مختلف پوشیده شده تا ثابت ماند و از حوادث آسیبی نبیند. جمجمه نیز کلاه خودی است که مغز را از آسیب پذیری در برابر ضربه ها و صدمات نگاه می دارد. نیز سر انسان با انبوهی از مو پوشیده شده تا پوستینی برای سر باشد و آن را از گرما و سرمای شدید حفظ کند. براستی جز کسی که مغز را آفریده و منشأ فرماندهی احساس قرارش داده و به خاطر بلند مرتبه بودنش در بدن و حساس و خطیر بودن موقعیت آن، آن را سزاوار حفظ و نگاهداری نموده چه کسی آن را اینگونه در دژی مستحکم قرار داده است؟
با تصرف از کتاب: توحید مفضل؛ ترجمه ی نجفعلى میرزایى
| 
